milat

kendimden vazgeçtim, sizden de...beni üzen kimseye yer yok aslında bundan sonra hayatımın kuytularında.. kime ne kadar değer verdiysem, elime hiçlik tutuşturdular. kimi ne kadar sevdiysem, gönlümü nefretle suladılar. hayatıma kimi almak istediysem, giderken yüreğimi ezerek gittiler. duvarlar kuruyorum şimdi kendime. zamanında çarpa çarpa nasır tuttuğum duvarları şimdi kendime kuruyorum. bundan sonra yalnız, sayılı dostla bezeli, yoksun bir yolculuğa çıkıyorum. yoksun,yoksul,yokluk...
kendime gereken değeri vermenin zamanı gelmedi mi artık? bir avuç dostum kaldı geride, çoğu geçmişimden hediye. yenileri edinirken onları ihmal etmektense, vefasız yenileri bırakıp sevdiceklerime sahip çıkacağım bundan sonra. ördüğüm duvarları aşmalarına izin vereceğim çok az insan olacak. dostluk nedir, arkadaşlık nedir.. öğrendim vefasızların sayesinde. şimdi herkesten vazgeçiyorum. kapatıyorum kapıları. kim gerçekse, kim gerçekten sevdiyse, kim gerçek dostsa.. o kapılarımı açmaya zorlayacaktır zaten. kapıları açıp beklemiyorum artık kimseyi. bekledikçe gelmeyenlerdir benim bu kalıcı hüznümün sebebi. artık kimseyi beklemiyorum. beklememek istiyorum. gelenlere yüreğim açık. gelmeyenlere zorlama yok bundan sonra. kimsenin üzerine düşmek yok, hak edene hak ettiği kadar değer verme vaktidir vakit. bugün benim miladım. bugün yeni bir yarına hazırlıyorum kendimi. o klişe lafı da asıyorum şimdi duvarlarıma... "yarın geri kalan hayatımın ilk günü.." ve o gün de, sadece beni gerçekten isteyen insanlarla yoluma devam edeceğim. kimsenin peşinden koşmak yok artık. ilgi dilenmek yok. yalnız da kalsam, yalnız da uyusam... kimseye yalvarmak yok artık. kim yanımda olmak isterse o yanımda. kabuk değiştiriyorum bugün. bugünkü kendimden vazgeçerek. yarına yeni bir "Damla"yla uyanmak niyetindeyim. hayatın beni sürüklemesine izin vermeyeceğim artık. gerekirse o benim peşimden gelecek. hayatın hızına yetişmeyeceğim, o bana ayak uyduracak. direneceğim, artık ağlamak istemiyorum. ağlamak istediğim zaman kendimi buhranlara sürüklediğim o kötü anılar gelecek aklıma.. değer mi ağlamaya şu 3 günlük dünyada? hala kafayı takıyorum biliyorum. hala düşünüyorum. hala telefon elimde, birilerinin beni merak etmesini bekliyorum. ama geçecek. bu da geçecek... inanıyorum kendime. beklemek canımı çok yakıyor. ama canımın yanmasına hiç değmiyor... evet, bugün benim miladım. yüreğimin acıtılmasına izin vermemek için, gülümseyen gözlerimden yaş akmasın diye.. bugün benim miladım...

" artık beni asla yaralayamaz hayat eğer istemezsem....yıllar beni kolay yakalayamaz ben durup beklemezsem... "

**

"Giderim alışığım gitmelere... Direndi bu can ne bitmelere!.. Giderim alışığım gitmelere... Gerek yok isyan etmelere..."

03.12.2008 * 18:45