İstanbul'a dair karalamalar...

yarim İstanbul gel öpeyim gerdanından...

**

bi gün ayrılmak zorunda kalsam bile, beni en çok anlayan şehirdir İstanbul'um..
ağladığım zamanı bilir, o da kapatır bulutlarla üzerimi, birlikte ağlarız..
benim kadar hüzünlü bir kadındır İstanbul..
yorgundur,küskündür... hırpalanmıştır belki.. ama direnir İstanbul..
onu mahvetmeye çalışanlar yanından ayrılmasalar da İstanbul direnir...
ve istanbul, içinde kız kulesi olduğu sürece, yani daima, benim için özeldir.
27.7.2008 20:50

**

doğumgünümde..
bi teşekkür de İstanbul'a..
tıpkı 19 yıl önce olduğu gibi yağmurla karşıladı beni sabah..
damlalar yüzümü okşadı, doğumgünümü kutladı..
sonra baktı ki hüzünleniyorum adım adım; büyümenin sancılarının farkına varıyorum.. güneş açıverdi istanbul'un göklerinde.. adaşlarım kurudu yanağımda..
mutlu ettin beni ey İstanbul.. sağol.. 19 yıldır benim yuvam oldun...
24.12.2008 17:37

**

insanın halinden anlayan şehir.
sığınılacak yuva.
bazen bıksa da insan... her sabah doğan güneşle renklenen denize göz kırpmak ya da yağan yağmurun altındaki telaşlı kalabalığa gülümsemek iyi geliyor tam da vazgeçerken bu şehirden.
her yaz terk ediyorum, her sonbahar hiçbir şey olmamış gibi kollarını açıyor bana.
şimdi yine ağlıyor. ağlatıyor. üşüyor. üşütüyor. ama hep yüreği kaplıyor.
30.12.2008 00:20

**

...devam edecek...