10 Nisan 2009 Cuma

nefret! / yeniden doğuş!

anılar.
pişmanlıklar.
çaresizlikler.
göz yaşları.
iç sıkıntıları.
dermansız dertler.
hastalıklar.
ağrılar.
kramplar.
kıvranışlar.
imdat çağrıları.
msn görüşmeleri.
telefon mesajları.
ödevler.
sınavlar.
geçer notlar.
geçemeyen notlar.
okullar.
yollar.
gidişler.
gelişler.
duraklar.
yalnızlıklar.
topluluklar.
sevgililer.
sevgilisizler.
sevenler.
sevilmeyenler.
sevilenler.
sevmeyenler.
nefret edenler.
nefretten nefret edenler.
ne yapacağını bilemeyenler.

üzgünüm. yorgunum. kızgınım hepinize.

bir aptalın moralini bozmasına izin veren daha da aptal insan olmaktan nefret ediyorum.
ders çalışamıyor olmaktan da nefret ediyorum.
bu güzel Nisan ayının tadını çıkarmama engel olan herkesten ve her şeyden de nefret ediyorum!

bu da en pesimist başlayan yazım olarak geçsin tarihin sayfalarına!
bu yazıdan da nefret ettim an itibariyle!

**

ama....

nefretin küle çevirdiği "ben" yeniden doğuyor şimdi küllerinden...

hayat, bir gidenin arkasından yas tutacak kadar uzun değil!
hayat, amansız dertlere gizlenip yok sayılacak kadar önemsiz değil.
hayat, ölmeyi düşünecek kadar kötü de değil aslında!

ve ben, bugün, nefret ettiğim tüm değerleri kovarak hayatımdan, yeniden doğuyorum.
boşu boşuna üzülmemek adına, bir çentik atıyorum bu 10 Nisan gününe.

şimdi kulaklarımda, sevgili dost Rumeysa'nın sesi...
"yüzüne bir gülümseme koy, yasamak, nefes almak istiyorum ve bunu tüm hastaliklara ragmen hak ediyorum de, ve isin basina koyul"
seni dinliyorum, gülümsüyorum ve hiçbir şeyi umursamıyorum.

biz, yalnız da ayağa kalkabiliriz!

hayata tutunabiliriz!



not: farkındayım, milat yazıma çok benziyor; ama başaramamıştım o sefer.
o yazım da bugün anlam kazandı. işte tam da bugün. o yazı da şimdi değerlendi.
bu sefer başaracağım.
ve buna sizler de şahit olacaksınız!

bekleyelim ve görelim!

0 yorum: